envelope redakcja@polskiinstalator.com.pl home ul. Wąski Jar 9
02-786 Warszawa

Advertisement





Sprawność pomp ciepła. Część 2. Etykiety efektywności energetycznej

Odwiedzając sklepy ze sprzętem AGD od końca lat 90 ubiegłego wieku mogliśmy się spotkać z kolorowymi etykietami informującymi o tym, jak sprawne i efektywne jest urządzenie, którego etykieta dotyczyła. Od września 2015 podobne etykiety pojawiły się także dla urządzeń grzewczych i ich głównym zadaniem było pokazanie klasy efektywności energetycznej urządzeń.

Więcej…
Sprawność pomp ciepła Część 1. Co trzeba wiedzieć


Sprawność pomp ciepła zdecydowała o ich karierze jako oszczędnych źródeł ciepła. Jednak czy właśnie o sprawności możemy mówić w kontekście procesów zachodzących w pompach ciepła? Dlaczego obecnie[...]

Więcej…

Pompy ciepła na propan (R290) – wymagania producentów dotyczące montażu, uruchomienia i serwisowania urządzeń


Producenci pomp ciepła przeznaczonych do ogrzewania (ew. chłodzenia) budynków i przygotowania ciepłej wody użytkowej coraz częściej wprowadzają do swojej oferty pompy ciepła wykorzystujące natura[...]

Więcej…

Kierunek na przyjazne środowisku czynniki chłodnicze. Przegląd pomp ciepła


Trudno dziś sobie wyobrazić nasze życie bez czy klimatyzatorów, a już niebawem standardem w wielu domach będą także pompy ciepła. Większość tych urządzeń funkcjonuje w oparciu o lewobieżny obieg [...]

Więcej…




Systemy hybrydowe jako odpowiedź na potrzebę transformacji energetycznej

Jako odpowiedzialny producent działający w branży grzewczej wiemy, że stopniowe odchodzenie od paliw kopalnych jest procesem nieuniknionym i dodatkowo ściśle i coraz bardziej restrykcyjnie regulowanym przepisami unijnymi dotyczącymi energochłonności i emisyjności budynków, ale najważniejsze, żeby został on przeprowadzony w sposób zrównoważony i zapewniający bezpieczeństwo energetyczne odbiorcom. Równie ważne jest przejście do miksu energetycznego, który pozwoli uniknąć monopolu jednej technologii. Taki monopol mogłoby spowodować m.in. zaburzenia w dostawach wybranych urządzeń i problemy w zapewnieniu dostatecznej ilości nośników energii do ich zasilania.

Więcej…
Sprawdzone rozwiązania Taconova w obszarze równoważenia hydraulicznego. Większa wydajność systemów grzewczych w okresie zimowym


Ze względu na rosnące koszty energii, optymalizacja jej zużycia w budynkach staje się ważniejsza niż kiedykolwiek wcześniej. Skutecznym rozwiązaniem, poprawiającym wydajność systemów grzewczych n[...]

Więcej…

Instalacje ogrzewcze. Część I – zarys wstępu do podstaw. Definiowanie danych ogólnych w programie Sankom Audytor SET 7.2, część I


Rozpoczynamy cykl poświęcony projektowaniu instalacji HVAC. Prezentować będziemy zagadnienia teoretyczne, ale także praktyczne aspekty ich realizacji. Analizy prezentować będziemy na znanych i po[...]

Więcej…

Kotły kondensacyjne H2 ready


Rynek kotłów kondensacyjnych wciąż zmierza w kierunku maksymalnej redukcji śladu węglowego – w związku z zieloną transformacją oraz coraz większą świadomością inwestorów. Jednym ze sposobów na do[...]

Więcej…




Rozwiązania„Plug & Play” – nieodłączne wsparcie w kolejnych etapach tzw. cyklu życia instalacji

W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że Plug & Play to metoda podłączania urządzeń bez dodatkowych ustawień i instalacji. Urządzenia typu Plug & Play uruchamia się natychmiast po podłączeniu, względnie po bardzo prostej konfiguracji/ustawieniu, które nie wymaga fachowej wiedzy. To wyjątkowa zaleta. Nic więc dziwnego, że branża HVAC już dawno rozpoznała korzyści związane z Plug & Play, obserwowane również w innych dziedzinach. Mowa tutaj nie tylko o sterowaniu, ale i o wszystkich podłączeniach. Coraz bardziej zaawansowane technicznie rozwiązania HVAC, a przy tym coraz trudniejszy, ewentualnie ograniczony dostęp do wykwalifikowanych techników bardzo sprzyjają trendowi Plug & Play.

Więcej…
Projektowanie kurtyn powietrznych w budynkach użyteczności publicznej


Kurtyny powietrzne to od dawna znane i powszechnie stosowane urządzenia służące do odgrodzenia strumieniem powietrza środowiska wewnętrznego od zewnętrznego. Struga powietrza o dużym impulsie, tw[...]

Więcej…

Komfortowe i czyste powietrze wewnętrzne – jak je zapewnić?


Wysokie ryzyko zakażenia się koronawirusem beta SARS-CoV-2 spowodowało, że w wielu krajach rozgorzały dyskusje na temat sposobów walki z rozprzestrzenianiem się patogenów w pomieszczeniach i w ty[...]

Więcej…

Airzone od THERMOSILESIA


Airzone, nowość w ofercie THERMOSILESIA, to innowacyjne rozwiązanie usprawniające pracę klimatyzacji kanałowej. System inteligentnego zarządzania wielostrefowego Airzone zapewnia niezależną dystr[...]

Więcej…

Zawory kątowe – przegląd oferty rynkowej

W naszym krótkim przeglądzie przyjrzymy się ofercie rynkowej zaworów kątowych. Przeanalizujemy także ich parametry pod kątem cech użytkowych i przeznaczenia produktów.

Na początku odpowiedzmy sobie na pytanie, dlaczego zawory kątowe nazywają się akurat tak – czemu kątowe? Wynika to z ich geometrii, wlot jest pod kątem prostym do wylotu. No dobrze, ale przecież niektóre inne zawory, np. termostatyczne zawory grzejnikowe, kurki kulowe do rozdzielaczy itp. także mogą mieć figurę kątową, a takie ich wersje wcale nie są nazywane kątowymi.

Więcej…
Uzdatnianie wody pitnej – dobór rozwiązań


O wodzie pitnej możemy mówić w różnych kontekstach, bo w końcu co oznacza, że jest ona pitna? Czy woda z ujęcia głębinowego jest pitna? Czy woda z ujęcia powierzchniowego jest pitna? Czy deszczów[...]

Więcej…

Bezpieczne i ekonomiczne korzystanie z wody w szpitalach. Co oferują nowoczesne technologie?


Szpitale to bardzo wymagające obiekty, jeśli chodzi o zaopatrzenie w. Stosuje się ją tu m.in. do celów spożywczych, w tym – zaopatrzenia szpitalnej kuchni, higieny osobistej personelu i pacjentów[...]

Więcej…

Zawory zwrotne antyskażeniowe w praktyce


W artykule omówiłem tematykę urządzeń zabezpieczających przed wtórnym skażeniem wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, skupiając się przede wszystkim na zaworach zwrotnych antyskażeniowych, [...]

Więcej…

Rynek komunalnych, a także przemysłowych oczyszczalni ścieków rozwijał się w Polsce bardzo dynamicznie. Różnorodność projektów, z uwagi na ich charakter, jak i źródła finansowania powodują, że trudno jest zebrać kompleksową informację na jego temat.

442. Udział ilości ścieków oczyszczonych poszczególnymi metodami

W przygotowaniu niniejszego opracowania, obok wykorzystania materiałów źródłowych, pomocne były informacje przekazane przez ekspertów z zakresu oczyszczania ścieków. Źródłami informacji byli zarówno operatorzy oczyszczalni ścieków, z obydwu sektorów: komunalnego i przemysłowego, szefowie serwisu lub utrzymania ruchu oczyszczalni ścieków, stowarzyszenie branżowe i biuro projektowe, zajmujące się tematyką oczyszczalni ścieków.

Zebranie potrzebnych informacji do przygotowania niniejszego opracowania, należało do trudnych zadań. Wiązało się to z kilkoma czynnikami. W Polsce nie ma jednolitej bazy danych, co do rynku oczyszczalni ścieków. Dotyczy to szczególnie statystyk uwzględniających udziały w rynku poszczególnych dostawców i stosowanych technologii.

Ostatnie dostępne kompleksowe opracowanie, dotyczące rynku oczyszczalni ścieków w Polsce przygotowane przez Deloitte & Touch pochodzi z 2007 roku i jako nieaktualne nie było brane pod uwagę, jako uzupełniające źródło informacji. Z tego też powodu, eksperci, z którymi autor miał kontakt, różnili się w interpretacjach i ocenie rynku oczyszczalni w Polsce. Do uzupełnienia ich stanowisk i wypowiedzi posłużono się też oficjalnymi rządowymi dokumentami, oraz innymi szczątkowymi materiałami źródłowymi, na które powoływali się nasi rozmówcy. Dlatego, szczególnie chciałbym podziękować ekspertom – przedstawicielom takich firm i instytucji, jak: BP Hydroprojekt, NFOŚiGW, WARTA SA, Izba Gospodarcza Wodociągi Polskie, MPWiK Warszawa, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu.

Należy zaznaczyć, że inwestycje dotyczące komunalnych oczyszczalni ścieków, ale także dużych przemysłowych oczyszczalni ścieków, podlegają ustawie o zamówieniach publicznych. Ww. eksperci są pracownikami organizacji i firm komunalnych lub ściśle z nimi współpracującymi. Z tego względu, szereg z nich zastrzegło, że nie może udzielać informacji, które mogłyby służyć celom komercyjnym, np. działaniom służącym bezpośrednio rozwijaniu biznesu określonym firmom. W przypadku odmowy bezpośredniej odpowiedzi, rozmówca wskazywał materiał źródłowy, na podstawie którego mogliśmy znaleźć potrzebne informacje. Biorąc to pod uwagę, w niniejszym opracowaniu nie będzie podawane bezpośrednie personalne źródło informacji.

W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Polsce miał miejsce dynamiczny rozwój infrastruktury związanej z oczyszczaniem ścieków, zarówno przemysłowych, jak i komunalnych. Było to związane z tym, że Polska przystępując do Unii Europejskiej zobowiązała się do wypełnienia wymogów dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 roku dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych (DzUrz WE L 135 z 30.05.1991 r., str. 40-52, z późniejszymi zmianami; DzUrz WE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 002, str. 26) zgodnie z określonymi w negocjacjach i zapisanymi w Traktacie Akcesyjnym terminami i okresami przejściowymi. W wyniku negocjacji poprzedzających akcesję Polski do UE ustalono, że do końca 2015 roku będzie miał miejsce tzw. dostosowawczy okres przejściowy na wprowadzenie przepisów wymienionej dyrektywy. Z tego powodu powstał Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych (KPOŚK). Jego celem było i jest zdefiniowanie realnych potrzeb w zakresie uporządkowania gospodarki ściekowej oraz uszeregowanie ich realizacji w taki sposób, aby wywiązać się z zobowiązań traktatowych. Jest to zasadniczy dokument regulujący potrzeby inwestycyjne Polski w zakresie m.in. oczyszczalni ścieków oraz wskazujący, w jaki sposób te inwestycje są w Polsce realizowane. Odpowiadając na zadanie pytania, praktycznie wszyscy rozmówcy, z którymi przeprowadzono wywiady w celu przygotowania niniejszego opracowania, powoływali się na zawarte tam procedury i informacje.

Reasumując: zgodnie z postanowieniami załącznika XII Traktatu o Przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej (Traktatu Akcesyjnego), na wdrożenie wymogów ww. dyrektywy Polska uzyskała okres dostosowawczy do końca 2015 r. W związku z przyjętymi postanowieniami traktatowymi dotyczącymi wypełniania postanowień Dyrektywy 91/271/EWG, Rada Ministrów 16 grudnia 2003 r. zatwierdziła przedstawiony przez Ministra Środowiska Krajowy Program Oczyszczania Ścieków Komunalnych na lata 2003-2015.

Dokument określa:
◗ przedsięwzięcia w zakresie budowy, rozbudowy i/lub modernizacji oczyszczalni ścieków,
◗ przedsięwzięcia w zakresie budowy, rozbudowy i/lub zbiorczych sieci kanalizacyjnych,
◗ terminy ich realizacji niezbędne dla spełnienia zapisów Traktatu Akcesyjnego, w zakresie dotyczącym wypełnienia postanowień Dyrektywy 91/271/EWG.

Program ten zawiera wykaz aglomeracji o RLM 2000, wraz z jednoczesnym wykazem niezbędnych przedsięwzięć w zakresie budowy, rozbudowy lub modernizacji oczyszczalni ścieków komunalnych oraz budowy i modernizacji zbiorczych systemów kanalizacyjnych, jakie należy zrealizować w tych aglomeracjach w terminie do końca 2015 r.

Warto tutaj wyprzedzić odpowiedź na pytanie dotyczące klasyfikacji oczyszczalni ścieków pod kątem wielkości. Zgodnie z opisywanym dokumentem, podstawowa klasyfikacja wielkości oczyszczalni ścieków w Polsce, opiera się o termin RLM. Jest to równoważna liczba mieszkańców oznaczająca ładunek organiczny (odpowiadający 1 mieszkańcowi) ulegający rozkładowi biologicznemu, wyrażony pięciodobowym biochemicznym zapotrzebowaniem na tlen (BZT5) w ilości 60 g tlenu/dobę.

KPOŚK opracowany w 2003 r. obejmował 1378 aglomeracji i przewidywał:
◗ budowę, rozbudowę i/lub modernizację 1163 oczyszczalni ścieków komunalnych,
◗ budowę około 21 tys. km sieci kanalizacyjnej w aglomeracjach.

Koszt tego zadania oszacowano na ok. 35 mld zł, w tym na budowę, rozbudowę lub modernizację systemów kanalizacji zbiorczej – ok. 24 mld zł, a na budowę, rozbudowę lub modernizację oczyszczalni ścieków komunalnych – ok. 11 mld zł. W trakcie trwania tego programu, dokument ulegał aktualizacji. Ostatnio opracowana aktualizacja miała miejsce w 2009 roku. Aktualizacja jest znana jako aneks do Programu i jest oznaczona skrótem AKPOŚK.

AKPOŚK 2009 r.(dokonał weryfikacji i urealnienia poprzedniego aneksu) określił nakłady finansowe na realizację zadań w aglomeracjach priorytetowych: Ogółem na cele programu przeznaczono 31,9 mld zł, w tym na oczyszczalnie ścieków 11,4 mld zł, a na utylizację osadów ściekowych 1,3 mld zł. Dokument ten definiuje także wymierne efekty rzeczowe jego realizacji.

Realizacja AKPOŚK 2009 ma zapewnić do 2015 r.:
◗ obsługę systemami kanalizacyjnymi oczyszczalniami ścieków ok. 28,7 mln mieszkańców Polski, w tym blisko 100% ludności miejskiej i ok. 60% ludności wiejskiej,
◗ budowę 30 641 km sieci kanalizacyjnej,
◗ modernizację 2883 km sieci kanalizacyjnej,
◗ modernizację lub rozbudowę 569 oczyszczali ścieków,
◗ budowę 177 nowych oczyszczalni.

Jak wcześniej było zaznaczone, zgodnie z opinią przekazaną przez Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, obowiązujące obecnie wymagania w zakresie usuwania zanieczyszczeń organicznych i biogennych są dostosowane nie do przepustowości hydraulicznej oczyszczalni, ale do wielkości równoważnej liczby mieszkańców (RLM), przy czym za umownego mieszkańca równoważnego rozumie się dobowy ładunek BZT5 równy 60 g O2/d. Takie podejście uwzględnia pośrednio aspekt ekonomiczny w stosunku do wymagań w zakresie usuwania ładunków zanieczyszczeń w zależności od liczby mieszkańców przyłączonych do sieci kanalizacyjnej i daje szansę znacznego zmniejszenia nakładów inwestycyjnych, jak i kosztów eksploatacji urządzeń technologicznych. Aby przeliczyć RLM na m3/h można posłużyć się tabelą nr 1 zawartą w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody.

Na podstawie uzyskanych od ekspertów informacji, dla uproszczenia przeliczeń, można przyjąć, że jeden mieszkaniec zużywa 90 do 150 l wody na dobę w zależności od standardu życia.

Główny Urząd Statystyczny, pod koniec 2010 roku opublikował raport dotyczący infrastruktury komunalnej w Polsce w roku 2009. W raporcie można znaleźć m.in. informacje dotyczące zużycia wody w gospodarstwach domowych, które jest podstawowym wyznacznikiem ilości odprowadzanych ścieków.

Wg tego raportu GUS ścieki odprowadzane do komunalnych oczyszczalni ścieków siecią kanalizacyjną pochodzą z:
◗ gospodarstw domowych (64,5%),
◗ budynków jednostek prowadzących działalność gospodarczą (27,1%),
◗ budynków użyteczności publicznej (8,4%).

...pełna wersja artykułu w PI 7-8/12


 

pi