envelope redakcja@polskiinstalator.com.pl home ul. Wąski Jar 9
02-786 Warszawa

Advertisement











rys. 3 pomiar przegrzaniaChoć wydawałoby się, że instalacja klimatyzatorów typu split to stosunkowo proste przedsięwzięcie, nierzadko popełniane są przy tym błędy, które skutkują niezadowoleniem klientów. Dlatego warto przypomnieć najważniejsze zasady w tym zakresie – uniwersalne dla szerokiej grupy tych urządzeń, zwracając jednocześnie uwagę na możliwe problemy.

Przed montażem

Na pierwsze problemy można się natknąć już na etapie doboru klimatyzatora do konkretnego obiektu. Istotne

rys 1 klim
1. Przykładowe, minimalne odległości jednostki zewnętrznej klimatyzatora od przegród budowlanych
narzędzia
2. Podstawowy zestaw narzędzi koniecznych przy instalacji klimatyzatorów typu split

informacje, które trzeba wówczas uzyskać od klienta, powinny pozwolić na określenie bilansu zapotrzebowania na moc chłodniczą klimatyzatora. Dane dotyczące całkowitej mocy chłodniczej i mocy jawnej klimatyzatorów znajdziemy w katalogach urządzeń. Oba pojęcia są ważne, ponieważ mają związek z warunkami panującymi w obiekcie, w którym klimatyzator ma być zainstalowany. Nie wolno ich traktować zamiennie, bo błędna interpretacja może prowadzić do niedowymiarowania urządzenia i nieporozumień na linii instalator – użytkownik. Klient nie musi rozróżniać tych pojęć, natomiast będzie oczekiwał obniżenia temperatury powietrza, a skuteczność działania klimatyzatora sprawdzi przez pomiar zwykłym termometrem. Często nie wie, że oprócz temperatury ważna jest wilgotność powietrza w pomieszczeniu i może mieć odczucie, że urządzenie pracuje ze zbyt małą mocą. Zwykle obawy te nie są uzasadnione, a odczucia użytkownika wynikają z zysków wilgoci, które mogą pojawiać się incydentalnie.

Zadaniem instalatora jest wyjaśnienie użytkownikowi, że jawna moc chłodnicza urządzenia może się zmieniać wraz z wilgotnością względną powietrza w pomieszczeniu. Im więcej jest zysków wilgoci, tym więcej mocy chłodniczej będzie kierowane na osuszanie powietrza, a mniej na chłodzenie.

W przypadku klimatyzatorów typu split właściwie nie ma szans na uzyskanie efektu chłodzenia powietrza bez jego osuszania, ponieważ temperatura ścianki chłodnicy (parownika) powietrza, która mieści się w zakresie od 2 do 10ºC, jest znacznie niższa niż temperatura punktu rosy dla powietrza znajdującego się w pomieszczeniu. Wobec tego bezpiecznym rozwiązaniem jest dobór klimatyzatora na podstawie mocy jawnej, a inaczej mówiąc – mocy odczuwalnej. Dobór klimatyzatora według mocy całkowitej będzie prowadzić do jego niedowymiarowania. Przed realizacją zamówienia istotną sprawą jest także przeprowadzenie wizji lokalnej pod kątem usytuowania jednostki zewnętrznej klimatyzatora. Nie zawsze miejsce wskazane przez klienta nadaje się bowiem do tego celu ze względu na emisję hałasu przez urządzenie, zanieczyszczenie powietrza, które chłodzi skraplacz, czy nasłonecznienie. Instalator powinien wtedy uświadomić inwestorowi, że np. zanieczyszczenie powietrza pyłkami oraz nasłonecznienie jednostki zewnętrznej będą skutkować zmniejszeniem mocy chłodniczej oraz zwiększoną konsumpcją energii elektrycznej. Inny problem to zbyt mało miejsca na instalację jednostki zewnętrznej, co utrudnia lub nawet uniemożliwia prace serwisowe i konserwatorskie. Minimalne odległości jednostki zewnętrznej od poszczególnych ścian budynku, zalecane przez jednego z producentów, to A = B = D = 25 cm, C = 50 cm (rys. 1). Sugeruje się jednak znaczne zwiększenie odległości D, przynajmniej do 50 cm, aby możliwe było sprawne czyszczenie skraplacza, a także odległości A – do 50 cm, ponieważ z tej strony znajdują się serwisowe przyłącza chłodnicze. Trzeba również poinformować inwestora, że montaż klimatyzatora wymaga odpowiedniego przyłącza elektrycznego i zabezpieczenia. Część klimatyzatorów bez regulacji prędkości obrotowej sprężarki ma na tyle duży prąd rozruchowy, że zabezpieczenie elektryczne powinno mieć charakterystykę typu C. Inwestor musi zadbać o to, aby klimatyzator miał osobne zabezpieczenie elektryczne.

Potrzebne narzędzia

Zestaw narzędzi, które instalator powinien mieć do dyspozycji podczas montażu klimatyzatora, przedstawia rys. 2. Lista nie jest pełna, a podstawowy zestaw uzupełniają narzędzia pomiarowe: termometr trzykanałowy, higrometr, anemometr lub termoanemometr, stacja do odzysku czynników chłodniczych, butla dwuzawodowa do przechowywania odzyskanego czynnika chłodniczego, podstawowe narzędzia budowlane (wiertarki, młotowiertarka, wiertarko-wkrętarka, myjka ciśnieniowa) itd. Dobrze jest również mieć zapasowy komplet kluczowych narzędzi chłodniczych, takich jak: zestaw manometryczny, węże chłodnicze, termometr czy pompa próżniowa.

Wykonanie instalacji

W przypadku urządzeń klimatyzacyjnych, jak również chłodniczych zalecane jest wykonanie instalacji z rur miedzianych przeznaczonych do chłodnictwa i czynników z grup CFC, HCFC, HFC i HC, spełniających normę EN 12735. Specjalnie do klimatyzatorów typu split są oferowane miękkie rury miedziane z izolacją. Bardzo ułatwiają one pracę, ale tylko wtedy, gdy rurociągów nie trzeba skracać. Podczas wizji lokalnej dobrze jest więc uwzględnić ten aspekt i dokładnie określić długość rurociągów. W miarę możliwości powinno się też unikać dodatkowych połączeń rurociągów, a jeżeli jest to konieczne, należy wykorzystać technikę lutowania twardego.
Lutowanie. Przed połączeniem rury trzeba starannie obradować i oczyścić czyścikiem do rur. Lutowanie wykonuje się lutami srebrnymi o zawartości srebra od 1,5% do 45%. Zasadą jest, że wraz ze wzrostem odpowiedzialności instalacji używa się lutów z coraz większą zawartością srebra. Wszelkie połączenia lutowane powinny być wykonane w atmosferze azotu, aby nie dopuścić do tworzenia się zgorzeli na wewnętrznej powierzchni rury.
Przedmuchanie, zamknięcie i próba ciśnieniowa. Po zmontowaniu instalacji, ale przed zaizolowaniem przewodów, powinno się przeprowadzić następujące czynności:

  • przedmuchać rurociągi suchym azotem,
  • zamknąć instalację,
  • napełnić ją azotem do ciśnienia zalecanego przez producenta dla próby ciśnieniowej (jeżeli producent go nie podaje, zalecane jest 20 bar), po czym pozostawia instalację na 24 godziny.

Po napełnieniu instalacji warto odnotować temperaturę otoczenia rurociągów, aby podczas kontroli po 24 godzinach wykluczyć ewentualny spadek ciśnienia wynikający ze zmiany temperatury otoczenia. Ponieważ większość klimatyzatorów typu Split jest już wstępnie napełniona czynnikiem chłodniczym, który zwykle znajduje się w jednostce zewnętrznej, próba ciśnieniowa dotyczy instalacji wykonanej przez instalatora i ewentualnie jednostki wewnętrznej.

Autor: Stefan Reszewski

Wiecej o wykonaniu instalacji, o pomiarach po uruchomieniu i diagnozie instalacji, eksploatacji i zjawisku samoregulacji można przeczytać w piątym numerze Polskiego Instalatora PI 5/2015.

Zamów 
wersję drukowaną 
PI 5/2015
  Zamów
e-wydanie
PI 5/2015 

 

pi