envelope redakcja@polskiinstalator.com.pl home ul. Wąski Jar 9
02-786 Warszawa

Advertisement











klub logoNowelizacja metodologii sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej wprowadziła istotną, ale, jak sądzę, niedostrzeżoną przez część środowiska zmianę w sposobie liczenia powierzchni o regulowanej temperaturze powietrza (Af ). Jak oceniać to nowe wymaganie?

Warto przypomnieć, iż we wcześniejszej metodologii sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej z 2008 r. [1] informacja o powierzchni Af sprowadzała się do zapisu, że jest to:
…powierzchnia ogrzewana (o regulowanej temperaturze) budynku lub lokalu mieszkalnego …
Kwestia liczenia tej powierzchni wynikała z normy PN-ISO 9836:1997 [2]. Oznaczało to, iż za powierzchnię pomieszczenia można było uznać tylko tę jego część, w której wysokość przekraczała 1,90 m, co wynika z norm, na jakie powołuję się wyżej.

Krok w tył

Zmiana przepisów nastąpiła 3 czerwca 2014 r. za sprawą nowelizacji metodologii obliczania świadectw charakterystyki energetycznej [3]. W rozporządzeniu pojawiła się nieco inna niż poprzednio definicja powierzchni Af, zgodnie z którą jest to:
…powierzchnia pomieszczeń o regulowanej temperaturze powietrza (powierzchnia ogrzewana lub chłodzona)…
Definicja Af została rozszerzona o powierzchnię chłodzoną. Dodatkowo, doprecyzowano sposób liczenia tej powierzchni:
…Af – jest to powierzchnia użytkowa wyznaczana według Polskiej Normy dotyczącej właściwości użytkowych w budownictwie – określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych, a w przypadku pomieszczeń lub ich części w budynku mieszkalnym jednorodzinnym i lokalu mieszkalnym o wysokości w świetle:

  1. równej lub większej od 2,20 m – powierzchnia ta jest zaliczana do obliczeń w 100%;
  2. równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m – powierzchnia ta jest zaliczana do obliczeń w 50%;
  3. mniejszej od 1,40 m – powierzchnia ta jest pomijana całkowicie…

Sposób obliczania powierzchni Af był analogiczny do obliczeń powierzchni wskazanej w PN 70/B-02365, a zatem był to trochę krok w tył. Dodam, że samo rozporządzenie z 3 czerwca 2014 r. można uznać za dość pechowy dokument, bo zanim weszło w życie pojawiła się ustawa z 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków, co oznaczało konieczność ponownej publikacji rozporządzenia z tekstem metodologii.

Krok w przód

Sprawę powinna rozwiązać obecnie obowiązująca metodologia z lutego 2015 r. [6].
Pojawia się w niej zapis, iż powierzchnia:
…Af to powierzchna o regulowanej temperaturze powietrza – należy przez to rozumieć ogrzewaną lub chłodzoną powierzchnię kondygnacji netto, wyznaczaną według Polskiej Normy dotyczącej właściwości użytkowych w budownictwie – określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych…
Ten zapis mógłby sugerować powrót do pierwotnego stanu, ale w konsultacjach do w/w metodologii [7] poruszono tę kwestię i uzyskano zadziwiającą odpowiedź, w której ministerstwo poinformowało, iż zrezygnowało z uwzględniania zależności powierzchni od wysokości (rys. 1). Zapis jest więc w opozycji z normą, na jaką się powołuje!

Powierzchnię Af powinniśmy zatem obliczać na podstawie normy PN-ISO 9836:1997, z pominięciem wysokości pomieszczeń. Brak czytelnej definicji powierzchni Af i odpowiedniego komentarza w rozporządzeniu powoduje, iż do dziś można spotkać osoby, które, często nieświadomie, opracowują świadectwa wszystkimi w/w metodami.

tabelka surowka
1. Fragment odpowiedzi na zapytania w ramach konsultacji społecznych nowej metodologii

Krok w bok

To nie koniec problemów, gdyż w rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego w §11.2.2 mamy następujący zapis odnoszący się do budynków mieszkalnych jednorodzinnych i lokali mieszkalnych:
…zestawienie powierzchni użytkowych obliczanych według Polskiej Normy, o której mowa w § 8, ust. 2, pkt. 9, z uwzględnieniem następujących zasad: (…)
b) powierzchnię pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2,20 m należy zaliczać do obliczeń w 100%, o wysokości równej lub większej od 1,40 m, lecz mniejszej od 2,20 m – w 50%, natomiast o wysokości mniejszej od 1,40 m pomija się całkowicie…
A to oznacza, że w projektowanej charakterystyce może być inna powierzchnia Af (o regulowanej temperaturze powietrza) niż w projekcie budowlanym obiektu, dla którego charakterystyka jest sporządzona. I jak nie zwariować przy liczeniu powierzchni? Nie poprawię też Państwu humoru dodając, że z obliczeniami kubatury nie jest lepiej, ale to temat na oddzielny artykuł.

Autor: Maciej Surówka

Klub Certyfikatora i Audytora Energetycznego to stałe miejsce na prezentację problematyki audytingu i certyfikacji energetycznej. Zakładam, że pozwoli on nie tylko przedstawić różne zagadnienia, ale i odpowiedzieć na nurtujące nasze środowisko pytania i wątpliwości. Dlatego zachęcam do nadsyłania do redakcji PI bądź do SCiAE swoich uwag i opinii.

Część I --> Klub Certyfikatora i Audytora Energetycznego. Po pierwsze: audyt energetyczny

Część II --> Świadectwa energetyczne i centralny rejestr. Można było prościej – refleksje praktyka

                    Po drugie: certyfikat energetyczny

Część III--> Po trzecie: jakość świadectw charakterystyki energetycznej

Część IV --> Poprawiony audyt energetyczny – (nie)dobre zmiany


 

pi